เล่ห์ทศกัณฐ์ (ติดเหรียญ+อีบุ๊ค)

**มีอีบุ๊คแล้ว**

เล่ห์ทศกัณฐ์ พันพราย www.mebmarket.com โชคชะตาพลิกผลันเมื่อชายผู้เกิดมาพร้อมความยากจนจากโรงโขนเล็ก ๆ ในหมู่บ้านสลัม ประสบความสำเร็จเป็นเจ้าคนนายคน ‘ไอ้เมธพนธ์’ คือชื่อที่ทุกคน... Get it now

Set : ความทรงจำ ตัวร้าย ตัวประกอบ ( คุณหมอตัวประกอบขอเป็นพระเอก + เล่ห์ทศกัณฑ์ ) พันพราย www.mebmarket.com สัตว์แพทย์หนุ่มหน้าตาดีเบ้าหน้าอ้ปป้าส่งตรงจากเกาหลี!'คุณหมอไอเลิฟยู' หรือ 'หมอไอ'ถึงไอศูรย์จะเป็นที่รักของสาว ๆ ทั้งคลินิกก... Get it now

          ตัวอย่างที่ ๑

          “คุณพายเธอดูดีกว่าในรูปเยอะนะนายหัว สวยยังกับนางฟ้านางสวรรค์ ผมเคยแค่แอบดูอยู่ไกล ๆ วันนี้เพิ่งได้ยลโฉมนางเต็มสองตา เป็นบุญตาแท้ ๆ”

          คำชมของลูกน้องทำเอาเมธพนธ์หงุดหงิดขึ้นมาทันทีอย่างไม่มีเหตุผล ทว่าพอได้ยิน

          “ฉุดทำเมียเลยไหมครับ?”

          คิ้วเข้มหนาที่เรียงตัวอยู่เหนือดวงตาเรียวรีขมวดเข้าหากันเป็นปม ไม่ใช่ครั้งแรกที่วิทยาหวังดีต่อเขาด้วยวิธีการประหลาด ๆ

          “ฉันได้ยินปากพล่อย ๆ ของแกพูดเรื่องบ้าบอคอแตกนี่หลายทีละ รวยเท่าฉันทำไมจะต้องไปฉุดสาว แกเห็นฉันเป็นตัวอะไร? ไอ้วิทยา”

          “ตัวร้ายไงนาย”

         ลูกน้องคนสนิทเพิ่งเตือนความจำเขาอย่างหนึ่ง ตัวของเขาก็คงจะบอกตัวเองด้วยเช่นกัน

          “ตัวร้ายอย่างกู... สายเปย์ มึงเคยได้ยินไหม? I have money...” คนพูดไหวไหล่อย่างไม่แคร์ ในเมื่อเขาซื้อกินตลอดไม่เคยจะต้องมีภาระตามมา

          เรื่องแก้แค้นไอ้พิภพเป็นคนละส่วนกับที่จะให้เขาต้องลดศักดิ์ศรีไปฉุดใคร

          วิทยากุมพวงมาลัยแน่นไม่ออกรถสักที หลับตาลงครั้งหนึ่งเพื่อรวบรวมความกล้าเพื่อบอก

          “แล้วนายเคยได้ยินเรื่อง... ทศกัณฐ์ให้มารีสแปลงเป็นกวางทองไปล่อนางสีดาไหม? สิ่งที่นายกำลังทำคือล่อเธอด้วยโฆษณาไร่องุ่น จากนั้นนายค่อยลักพาตัวเธอ ฉุดครับ! ผมยอมเสี่ยงชีวิต เสี่ยงลูกปืนท่านรองฯ ไปฉุดให้ก็ได้ เอ้า...”

          ตอนที่ ๒

          “ใช้ได้... ไม่ถึงกับห่วย...” เขาพูดและยิ้ม อย่างที่เธอไม่เคยเห็นเพราะมันไม่เคยเกิด แววตาฉ่ำปรือหลุบลงมองเสื้อเชิ้ตหอมสีดำกลบเกลื่อนอาการเขินอาย

          “คุณเมฆ... โชกโชนนี่... คะ...”

          “ผมไม่เคยจูบใคร... ผมไม่กอดผู้หญิงคนไหน... อึ้บอย่างเดียว” เสียงหัวเราะดังหลังจากนั้น ขณะมองวงหน้าหวานงามหมดจดด้วยสายตาเสน่หา

          “พูดอะไรเนี่ย? ทะลึ่ง...”

          “ผมพูดจริง” ในคำนั้นเต็มไปด้วยความเล่ห์ร้าย มือหนาข้างหนึ่งเลื่อนจากเอวบางของชุดลูกไม้หวานขึ้นจับมือเรียวขาวที่พาดรอบคอของเขา วางลงบนอกแผ่วเบา

          ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง มองตามสัมผัสของมือหนาอุ่นผ่านแผงอกกว้างกำยำใต้เสื้อเชิ้ตกลิ่นหอมฉุนพาให้สมองยุ่งเหยิง เธอรับรู้ทุกความรู้สึก...

          มากกว่าคำว่าถูกชะตากับเขาคนนี้...

          บางอย่างกำลังสั่นระรัวอย่างรุนแรงราวกับว่าจะหลุดออกมาเต้นตุบนอกอกได้ ยิ่งพอได้ยิน...

          “พี่ยักษ์จะตายไหม? ถ้าน้องพายกลับไปหาคุณอา แล้วเอาหัวใจพี่ไปเหยียบเล่น”

          วงหน้าหล่อเหลาปรากฏสองเขี้ยวขาวคม พี่ยักษ์ตัวโตสมชื่อพาให้เธอต้องอมยิ้มแก้มตุ่ย คุณเมฆมักจะแทนตัวเองแบบนั้นเสมอเวลาต้องการหยอกแกล้งเธอ

          “ไม่ตายหรอก แต่เกรงว่านายหัวฟาร์มม้าจะตายก่อน พี่ค่อยแย่งน้องพายมา”

: ขณิกา :

เธอยังรู้สึกดีกับอาภพ... ขณะเดียวกัน ผู้ชายคนนี้เป็นเหมือนแม่เหล็ก คอยแต่จะดึงดูดเธอไว้ไม่ให้ไปจากเขา คุณเมฆทำให้เธอรู้จักคุณค่าของตัวเธอเอง ไม่ได้ทำตัวเป็นพ่อเหมือนที่พิภพชอบทำ เป็นตรงกันข้าม

ผู้ชายเผด็จการ...

“ตอบมาสิ... เร็ว ๆ เวลาทุกนาทีของผมมีค่านะคุณพาย”

'ไอ้เมธพนธ์'

“พวกมันบอกด้วยไหมล่ะว่าผมไม่ใช่คนดี”

“ไม่ต้องบอกก็รู้... เขารู้กันทั้งบ้านทั้งเมือง”

ทีเล่นทีจริงของเธอพาแววตาของเขาทอประกายวาบ ที่ผ่านมาเขาไม่สนว่าใครจะว่ายังไง มีก็แค่ขณิกาที่เขาไม่อยากให้เธอเข้าใจไปแบบนั้น

“แต่ผมไม่ทำร้ายผู้หญิง เด็ก ผมกระทืบแต่ตัวผู้... กับหมาแมว”

TB